Eh insanın eli gidesi olmayınca yazmaya, güzel yazanlar illa ki çıkıyor karşısına...
Son günlerde okuyup, etkisinde kaldığım iki güzel anlatımı buraya da koymak istedim. Yarın öbür gün ihtiyacım olduğunda yine karşıma çıksınlar diye...
İlki Çemberimde Gül Oya dizisinden bir replikmiş :
"...hani, karanlık bir gecede ıssız bir yokuşu tek başına inerken
bir köşeye dönersin de deniz çıkar ya karşına, sonra o denizde bir gemi belirir.
Şıkır şıkır ışıklarla geçip gider
sen sevinirsin, hiç nedensiz ama...
Sonra için kıpırdar ya...
Hani öyle işte...
Seni tanıdığımdan beri bir gemi geçiyor içimden hep..."
İkincisi ise Ceyhun Yılmaz'dan :
Sen; benim adımı bıraktığında dudaklarından, "en güzel" söyleyensin, ama öteside, "sesin de" adımı söylerken daha güzel. Bilesin.