Son günlerde uykuya fazla düşkünleştim.
Bunda her akşam oğlumu benim uyutuyor olmamın etkisi var olsa da asıl sorunun bu olmadığını içten içe biliyorum aslında...
Biliyorum ki bu...
Bakıp, görmezden gelmek gibi...
Kapıları, pencereleri sıkı sıkı kapatıp, iletişimi kesmek gibi...
Varlığını bildiğin halde, yok farzetmek gibi....
Arkandan kovalayan olmadığı halde, kaçmak gibi...
Aslında bu...
Kafanı kuma gömmek gibi...
.JPG)
:( Keşke böyle durumlarda söyleyebilecek ya da nefes aldırabilecek bir sözüm olsa.Sadece şunu diyebilirim sen değerlisin Sibel ve hatta sevdiklerin için çok önemlisin.Annemin dediğimi gibi insanın kendi kıymetini bilmesi lazım
YanıtlaSilyaşama ve en çok da kendine coşku borçlusun.
YanıtlaSilkafanı kesebiliyorsan kes. yapamıyorsan rahatla. bu şekilde oğlunun büyüdüğünü göremezsin.
YanıtlaSilNe kimse bana, ne de ben kimseye bulaşayım der gibi....
YanıtlaSil