İnsanlara güven vermeyen bir yanım var sanırım...
Bu konuyla ilgili geçmişten gelen en net anım sanırım 18 yaş civarında yaşadığım bir olay olsa gerek (yoksa 20li yaşlarım mıydı? hatırladığıma göre...)
Uzun süredir bana ilgisi olan, benim arkadaş olarak çok sevdiğim ama onun ilgisine karşılık vermediğim bir zat, ortak arkadaş grubumuza onlarla sadece çıkar ilişkim olduğunu, evden çıkabilmek için onları kullandığımı yoksa bir nebze olsun onlara sevgim olmadığını söylemişti, sırf beni incitmek için. Sonucunda başarılı da oldu. Beni çocukluğumdan beri, onu ise sadece bir yıldır tanıyan bu insanlar beni bir kalemde silip attılar... Biri hariç... O biri hala hayatımda ve bugün bile "eğer abim olsa onun gibi olur!" dediğim insandır. Cumhur Abi bana "Ben onun dediklerine kesinlikle inanmıyorum, ama bunun yalan olduğunu senden duymadan da rahat edemem!" demiş, konuşmamızın sonucunda diğer zatı hayatından bir kalemde silip atmıştır...
Bu olayın beni nasıl sarstığını sanırım anlatmama gerek yok...
Bazen bazı olaylar uzaktan farklı görünür ve biz karşımızdaki kişi hakkında çok yanlış hükümler verebiliriz. İşin acı olan tarafı bu verdiğimiz hükme körü körüne inanmamız ve suçladığımız kişinin kendini savunmasına izin vermeyişimizdir...
Bu durumu sık sık yaşıyorum... Nedenini kendime çok soruyorum...
Henüz bir cevap bulamadım ama bir gün konuyla ilgili elbet ayacağım...
Şimdilik konudan uzaklaşıp, kendimi biraz akışa bıraksam iyi olacak ;)
Bu şarkı iyi gelir...
içten konuşmalar
11 yıl önce
.JPG)
1-Multitap'a bayılırım, çok güzel şarkıları var: )
YanıtlaSil2-Emin ol bu konuda yalnız değilsin... Son uc/dort senedır belli aralıklarla değişik kişilerden öyle darbeler aldım ki, sanırsın ben acaip kötü biriyim, her konuda haksızım falan filan... En son karnıma yediğim o derin ve sert yumruktan sonra dedim ki eşime; "kesin ben de sorun var, yoksa mümkün değil bu kadar konuda haklı olmam, mümkün değil bu kadar insanların gerizekalı olması"... Ve aldığım darbeler de genelde akraba diye nitelendirdiğim kişilerden geliyordu,işin en acı yanı bu... Sesimi çıkaramıyorum, kendimi savunamıyorum, yapmadım diyemiyorum her defasında ama emin ol en azından ben de oyle oldu hep, "en sonunda herkes haklıdan yana oluyor"... Önemli olan senin kendini her olayda bozmaman! Bir çizgin olsun, sen iyi ol gerisini boşver...
Ay çok yazdım: )
bir şeyleri döktürdüysem yaşadıklarımla sende, bu yazdığımla sadece kendime değil, sana da bir faydam dokunmuş demektir ve yazdıklarınla sen de bana dokundun... teşekkür ederim ;)
Silkarşımızdaki insanın yerine koysak biraz kendimizi herkes herkesi anlar ama kimsenin işine gelmiyor.
YanıtlaSilbiz seni biliyoruz bebişim :)
arkadaşlarım da biliyordu beni be canım Baharım... bazen bildiğini sandıkları yanıltır insanı... o tarafa sorsan, ben de onları yanıltmışımdır. herkes baktığı pencereden haklı...
Sil