Perşembe, Aralık 19

Vazgeçtim...


Vazgeçtim...
Fotoğrafçı olmaktan...
Muhtemelen olamayacaktım zaten, o yüzden yerinde bir karar oldu.

Vazgectim fotoğrafçı olmaktan çünkü, farkettimki oğlumdan 'daha'sı yok bu dünyada!
Aman yanlış anlamayın; kendini ve sevdiklerini beğenmis biri olmadım hiç
ama gözüm, gönlüm ondan başkasını görmüyor işte!

Yani siz söyleyin;
onun gülüşünden başka kimin gülüşü aydınlatabilir içimi,
'daha fazla' kim ışık saçabilir gönlüme?

Gözünden akan yaştan 'daha fazla' içimi ne acıtabilir?
Onun canının yanışından 'daha fazla' canımı ne yakabilir?

Bazen yanına uzandığımda,
uyumak için yüzünü yüzüme yaslamasından 'daha çok' içimi ne ısıtabilir?

Gözlerini ayırmadan ondan 'daha iyi' kim dinleyebilir beni, sanki anlıyormuş gibi?
O boncuk gözleriyle kim ondan 'daha ilgiyle' 'daha sevgiyle' bakabilir bana?

Moralimin bozuk olduğu zamanlarda kim küçük bir tebessümüyle herşeyi unutturabilir bana?
Şımarıklık oldugunu bile bile, başka kim istediğini yaptırabilir bana?

'Daha'sı var mı söyleyin...

Ve söyleyin, her haliyle kim ondan 'daha iyi' poz verebilir bana?
Yani söyleyin, ondan 'daha güzel' kim, ne olabilir?

Hadi ama söyleyin,
bu dünyada ondan başka kim ya da ne bana her şeyi 'daha çok' hissettirebilir?

Kısacası...
Vazgeçtim fotoğrafçı olmaktan...
Çünkü...
ANNE olmaya karar verdim!...


Bu yazıyı Tibet doğduktan 2-3 ay sonra yazmıştım. Doğumdan önce fotoğrafçılığa merak salmış, kurslara bile gitmiştim. Fotoğrafçı olacağım tabi ki yoktu ama ilgim çoktu.. Oğlumun doğumundan sonra bir sabah bu hislerle uyandım ve unutmadan deftere yazdım. Tibet'in bloğunda da var, burada da olsun istedim...

9 yorum:

  1. Yok arkadaşım... Onlardan değerli, onlardan güzel, onlardan çok daha iyi hissettiren hiç birşey yok... İyi ki doğurmuşsun, iyiki doğurmuşum diyorum ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yok di mi?
      iyi ki... iyi ki...
      hayatımızda yaptığımız en güzel şey...

      Sil
  2. Hiç kimse hiç kimse diye bağırmak istedim :)
    Ama vaz geçme Tibet'in güzel gülüşünü, yanında uyurken nasıl masum göründüğünü fotoğrafla.
    :)
    Güzel anne oğluna ve sana sağlıklı güzel ömür diliyorum, sevgilerimle
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. canım pe hitocum çok teşekkürler. aynı dilekler benden size :)

      Sil
    2. Biz de teşekkür ediyoruz :)

      Sil
  3. dediklerinin hepsi hepsi çook güzel çoook doğru
    lakin canım
    benim tanıdığım Sibel hem olağanüstü bir anne
    hem süper bir fotoğrafçı
    hem daha bir sürü daha başka şey
    olabilecek potansiyelde
    onu da belirtmeden geçemiiciiim yani
    <3 <3 <3 <3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ay sevdiceğimmm! işte bütün bunlar dostluk! beni sevdiğindennnn :))) seviyorum ben de seni <3

      Sil
    2. Ben bu yazıyı diğer blogunda da görmemişim...
      Yoğun hislerle doluyken, ara vermeden kelimelere dökmenin muhteşemliği ama bu... Yanı başında ya da çantanda falan mutlaka bir not defteri bulundurman gerek...
      Harikaydı...

      Sil
    3. Uzun zaman bloğa girmeyince bu yorumunu kaçırmışım Zeugmam. Buraları özledim ama hiç yazma isteği gelmiyor içimden :((((

      Sil