Kafamda o kadar çok düşünce geziyor ki çoğu zaman ne düşündüğümün farkına bile varamıyorum. Kendime geldiğimde düşündüklerime dair bulanık izler oluyop hep. Uzanıp tutabilecek olsam, elime geçirdiğimle yüz yüze gelebilir miyim bilmiyorum.
Düşüncelerimin rengi o kadar kara ki... Artık kendimden korkar oldum.
Bunca zaman bu kara düşünceleri, beynimin karanlık köşelerinde sakladım. Halı altı eder gibi. Ama o kadar çoğaldılar ki, artık gün yüzüne çıkmaya başladılar. Sanırım insanların nasıl “deli” olduklarını ya da nasıl “intiharın eşiğine” geldiklerini anlamaya başladım. Eğer bu düşüncelerimle yüzleşmezsem olası sonum onlarınkinden farklı olmayacak, bunu hissediyorum.
Eğer bir gün bu noktaya gelirsem, bunun en büyük sebebi bu düşüncelerimin zararlarının başkalarına da bulaşabilme ihtimalinden olacak... Evet, endişelenmemin asıl sebebi bu. Düşüncelerimle sadece kendi hayatımın değil, başkalarınınkine de yön verebilme ihtimali beni korkutan. Üstelik kötü yönde. Büyük sorumluluk! Benim gibi cesaretten yoksun bir insan için bu çok korkutucu ve altından kalkması fazlasıyla güç!
Zararım sadece kendime olsa umursamam. Varlığım kimin umrundaki yokluğum olsun. Ya da belki de kendi kendimi umursamıyorum ki ben, beni kim umursasın. Muhakkak olur arkamdan üzülenler, hatta belki de ağlayanlar ama fazla sürmez biliyorum. Evet, evet, biliyorum. Kesinlikle uzun sürmez benim için dökülen yaşlar. O yaşlarla birlikte ben de kururum, acısı da kurur.
Ama ya benim sevdiklerim... Benim değer verdiklerim. Benim düşüncelerimin bulanıklığında kaybolurlarsa ne yaparım o zaman? Onların yoklukları mı daha çok yakar beni yoksa benim yüzümden gittiklerini bilmek mi?
Katlanamam. Bunu bilerek bu sorumluluğu alamam...
Gidiyorum...
Kısa sürecek bile olsa, birinin, kimbilir belki de birilerinin gözyaşında kurumaya...
Bu haftanın şarkısı da bu olsun :)
.JPG)
Sibel ne şimdi bu?
YanıtlaSilAlıntı olsun bu yazı lütfen. Lütfen senin düşüncelerin olmasın.
Nilhancım, yazı bana ait. Birebir ben yazdım ama emin ol çok iyiyim :) Dönem dönem kendimi kötü hissediyorum ama bu noktaya gelecek kadar umutsuz olmadım hiç. Yazarken böyle anlaşılacağını hiç düşünmemiştim. Sevenim ne çokmuş, gururlandım. Kimsenin gözyaşında kurumayacağım anladım bunu :))) çok teşekkür ederim, çok :)))
YanıtlaSilevet ilk bakışta okuyunca insan korkuyor.böyle yazmışsın ama öyle olmayacağına eminim.çünkü umudunu hiç yitirmemişsin.kendini kötü hissettiğin anlarda sevdiklerini ve seni sevenleri düşün...hatta onlarla irtibata geç iyi gelecektir,bana iyi geliyor en azından.
YanıtlaSilHaticecim, evet o kadar umutsuz olmadım. bu yazıda sadece kötü düşüncelere kapılsa insan (ki okuyoruz bu girdaptan kurtulamayanları) ne noktaya gelir kendimce onun muhakemesini yaptım o kadar. Çok şükür, bana kendimi iyi hissettirecek insanlar var çevremde ;)
YanıtlaSilYaşasın etiketi görmeyen tek kişi ben değilmişim:))Şarkıda fotoğraf da yazıya çuk oturmuş,yüreğine sağlık.Anlık da olsa bazen insan buna benzer düşüncelere kapılsa da umudu olması güzel.İyi olmana sevindim
YanıtlaSilBen de seni bilirim... :) Çok güzel olmuş eline sağlık... Bir iki güne bekle bir cevabım olacak ;)
YanıtlaSilBeni korkutma!!!
YanıtlaSiledebi yönü yüksek bir deneme yazısı olmuş. eline sağlık... yazmak iyi geliyor sana ve evet biliyorum ki yazarken abartmayı seviyor insan, bire bin katmayı... heyecan veriyor. unutma en büyük yazarlar bu uç anlardan yola çıkar... hepsine iyi gelir içini boşaltmak... ben bu yazıya böyle baktım.
YanıtlaSilAylacım, teşekkürler, iyiyimmmm :)))
YanıtlaSilPKcım canım, evet, biz biliriz birbirimizi :)))) cevabın eminim beni aşar ;)
Elifim, vallahi korkacak bir şey yok. Olay Beste'nin (Gelincik) dediği gibi, yazarken abartmak bu ve olumsuzluğun insanı hangi noktalara sürükleyeceğinin bir hesaplaması gibi o kadar. inan çok iyiyim :)))
Bestem canım, çok teşekkür ederim. Beni yazar olarak konumlandırmandansa gurur duydum, öpücem :))))
Sibel yorumlarda iyiyim demişsin şimdi ben iyisin diye düşünüp ferahlayayım mı?
YanıtlaSilYıldızım Kelebeğim, hepimizin kötü zamanları vardır. Benim de öyle zamanlarımın abartıya dökülmüş hali bu yazı. Yoksa sevdiklerimi bırakıp gidecek göz var mı bende, sen söyle ;)
YanıtlaSil