Alınan kararlara!

Bölüm 4

Siparişlerini almak üzere bekleyen garsonun bir an önce gitmesi için acele karar verip, seri bir şekilde isteklerini sıralayan Dora’yı gülümseyerek seyrediyordu. Onun bu halleri iş sırasında can sıkıyor olsa da, böyle zamanlarda çok eğlenceliydi. Garsonun sorduğu soruları anlamamışçasına geçiştirip, azarlar gibi kovaladı Dora.

Heyecanla Med’e dönüp “Hiç biraraya gelemeyeceğiz zannettim, zaman hiç geçmek bilmedi sanki!” dedi. Masaları karşılıklı olmasına rağmen neredeyse 10 dakikada bir Med’e mail atmıştı sabahtan beri. “Sana söylemek istediklerim var.” diye soluksuz devam etti.

“Bir dakika, önce sen benim söyleyeceklerimi dinle!”

Dora şaşkınlıktan bir an için kalakaldıysa da çabuk toparladı. “Tabi tabii, seni dinliyorum.”

Med arkadaşının gözlerine baktı önce. Dora’ya karşı her zaman dürüst olmuştu, onun incinmesi ihtimaline karşın, düşündükleri neyse her zaman açık açık söylemişti. Bu sefer ki ruh hali bunu kaldırabilir miydi bilemiyordu. Dora’nın gözlerinde kararlı bir ifade görmeseydi, belki de söyleyeceklerinden vazgeçebilirdi.

“Birincisi; şu senin bıçkın tiyatrocunun niyeti dün akşam itibariyle açık seçik belli oldu. Herifin derdi seni kapı dışarı etmekmiş. O seni istiyorum, hiç unutmadım tavırları sadece bir oyunmuş. Evet, incinmekte çok haklısın ama “Ben bunu haketmedim” diye ağlayarak, kendini yıpratmanın bir alemi yok. Ders almalısın, geride bırakmalısın ve önüne bakmalısın!”

Devam etmeden önce Dora’yı tekrar süzdü.

“Önüne bakmalısın deyince yapman gereken bir şey doğal olarak öne çıkıyor..... Şu anki beraberliğin seni tatmin ediyor olsaydı eğer zaten tiyatrocuya gözünün ucuyla bakmayacaktın. Öyle değil mi?”

Sakince onayladı Dora.

“O halde, ikincisi; Bahtiyar’la en kısa zamanda konuşup, bu ilişkiye bir nokta koyman. Bu şekilde hem kendini hem de Bahtiyar’ı yıpratıyorsun. Ufaklıktan bahsetmiyorum bile!”

Dora’nın gözleri bir suçlu gibi yerdeydi Med’i dinlerken.

“Ve üçünsü.... Dün akşam Cezir bana evlenme teklif etti!”

Bir insanın şaşkınlıktan gözlerinin büyümesi nasıl bir şeymiş, böylece görmüş oldu Med. Dora’nın bir şeyler söylemeye çalışan ama ağzından bir türlü çıkamayan sözleri önce bir sevinç nidasına dönüştü sonra coşkulu bir kutlamaya...

“Hey millet duydunuz mu? Biricik arkadaşım evleniyor, duydunuz mu?”

“Dora ne yapıyorsun? Rezil oluyoruz, oturur musun şuraya!”

“Garsooonnn, bize dolu dolu iki porsiyon dondurma getir, çabuukk!”

“Dora diyorum! Sakinleş lütfen!!! Lütfennn!!!”

“Tamammm, tamaaammm. Sakinim, çok sakinim... Anlat! Nasıl oldu, ne dedi, nerede dedi? Hadi çabuk, anlat! Anlat!”

“Kısaca sayende oldu diyebiliriz. Ayrıntıları daha sonra anlatırım. Sen ondan önce söylediklerimi duydun mu, ona cevap ver!”

“Tamam, peki... Önceliğimiz belli, haklısın.... Aslına bakarsan sabah evden çıkarken, senin de tahmin ettiğin gibi  nefret ve kin doluydum. Dün akşam yaşananları daha ayrıntılı konuşmak ve onun için kurduğum öç alma hayallerimi seninle paylaşmak için can atıyordum. Sonra yolda biraz daha sakin düşünebilme fırsatım oldu. Kendi kendime “Med olsa ne yapardı?” dedim. Gerçi sen böyle bir duruma hiç düşmezdin ama...”

“Hayatın insanları nasıl bir noktaya getireceği hiç belli olmaz!” diye Dora’nın sözünü kesti Med. “Neticede hepimiz insanız ve hepimizin zayıf noktaları var. Beni gözünde o kadar büyütme!”

“Peki, peki, kızma ama gözümdeki yerini kolay kolay değiştiremezsin bunu da bil! Neyse; sonra bir şekilde senin bana biraz önce söylediklerin noktasına geldim işte. O anda kafamdan geçenleri an be an anlatmam mümkün değil. Sadece, senin gibi düşünmeye çalıştım ve yaşananları geride bırakmaya karar verdim. Ve hatta; yemeğe çıkmadan hemen önce Bahtiyar’a bir an önce ilişkimiz hakkında konuşmamız gerektiğine dair mail attım.”

“Hayatına bir şekilde dokunduysam iyi anlamda, ne mutlu bana.” dedi Med.

“İyi ki hayatımdasın.” dedi Dora.

Tam o sırada dondurmaları geldi.

Sıcak bir tebessüm oluştu ikisinin de yüzünde. Sözleşmiş gibi aynı anda dondurmalarından bir kaşık alıp birbirlerine vurdular şerefe yapar gibi.

“Alınan güzel kararlara ve yaşanacak güzel günlere” dediler birlikte...

O anda biri bakıyor olsaydı onlara, her ikisininde gözünde “ışık” gördüğüne yemin edebilirdi... 


Bölüm 1
Bölüm 2
Bölüm 3