Bölüm 5
Arkadaşlarının ısrarıyla gelmişti buraya. Tamam 80li yıllarda bu müzikleri severdi ama şimdi öyle ayakta durup dinlemek keyif vermiyordu. Eğlenmeye çalışsa eğlenemiyordu, nasıl oynuyorlardı o yıllarda bu müzikle acaba? Denemeye çalıştıkça keyif almaya başladı, ortaya o kadar abuk sabuk hareketler çıkıyordu ki; gülmemek mümkün değildi...
“Böyle şeylerde kızlar daha rahat.” diye düşündü. Çevresine şöyle bir göz gezdirince erkeklerin daha komik hareketler yaptığını görüp, kahkasını koyverdi.
O ara göz göze geldiler.
“Ne güzel kız.” diye iç geçirdi. Neredeyse kalçalarına değen uzun, gür saçları vardı. Vücudu da o kadar inceydi ki, tek eliyle belini kavrayabilirmiş gibi geldi ona. Bakışlarıyla kızı rahatsız etmek istemedi, arkadaşlarına dönüp bir şeyler geveledi. Neyseki müziğin gürültüsünden arkadaşları söylediklerini bir şeye benzetmişlerdi. Yine güldü kendini tutamayıp. İster istemez gözleri yine kaydı o güzel kıza. Bu sefer gülümsediler birbirlerine.
Arkadaşlarından birinin onların yanında olduğunu gördü. Heyecanlandı birden onu tanıyan birileri olduğunu anlayınca. Yine gülümsedi. “Ne çok gülümsüyorum böyle, kimbilir hakkımda neler düşünecek!” Tekrar baktı, ortak arkadaşla sohbete dalmış görünüyordu.
Evirip çevirdi kafasında “Ne yapsam da yanlarına yanaşsam?” diye. O bunları düşünürken arkadaşının kendisine doğru geldiğini gördü. “Ona söylesem tanıştır desem ayıp olur mu acaba?” diye geçirdi içinden.
“Ne haber Doruk?” dedi arkadaşı. “İyiyim Ufuk, seni sormalı.”
Heyecanını Ufuk’un farketmesinden korktu.
“Gel” dedi Ufuk, “Eşimin iş arkadaşlarını tanıştırayım seninle.”
Rahatladı, kendisinin bunu teklif etmesine gerek kalmamıştı. Yüzüne yerleşen tebessüme engel olamadı. “Tabi, çok sevinirim.” dedi ve kızlara doğru ilerlemeye başladılar.
“Tanıştırayım” dedi Ufuk. “Med, Doruk – Doruk, Med”
“Memnun oldum.” dedi Doruk. “Ben de memnun oldum Doruk.” diyerek gülümsedi Med. Ufuk diğer kızı tanıştırırken Doruk heyecandan ellerinin titrememesi için dua ediyordu.
“Bu da Dora.”
“Çok memnun oldum tanıştığımıza.” dedi Doruk. “Ben de öyle.” diye cevap verdi Dora. Elleri birbirlerinde öylece kaldılar bir süre.
Med ve Ufuk diğer arkadaşlarıyla sohbet etmek bahanesiyle ayrıldılar yanlarından.
Doruk bir an ne diyeceğini, ne yapacağını bilemedi. “Kendime bir bira alacağım, sen de ister misin?” diye sordu.
“Bayılırım!” dedi Dora yüzünde kocaman bir gülümsemeyle.
“Biraya bayılırım!”
Önceki bölümler için tık tık...
:D
YanıtlaSilharika
Çok ara verme ama Sibel merakla bekliyorum devamını,heyecanlıydı bu bölüm dah sıkkk yaz
YanıtlaSil